سرزمین بهسود، این دشت بلند و پرغرور از دل کوه‌های مرکزی افغانستان، تنها زادگاه قهرمانان شمشیر و قلم نیست، بلکه در سال‌های اخیر به کانون شکوفایی و افتخار فوتسال افغانستان نیز بدل شده است. در روزگاری که ورزش به‌ویژه فوتسال به نماد امید و همبستگی ملی تبدیل شده، نام بهسود بیش از هر زمان دیگر در کنار پیروزی‌ها و درخشش‌های فوتسال کشور می‌درخشد.
از کوچه‌های گلی تا سالن‌های کوچک محلی، عشق به فوتسال در بهسود به فرهنگی زنده و نفس‌گیر تبدیل شده است. در هر روستا و مکتب، نوجوانانی دیده می‌شوند که با توپ‌های کهنه اما دل‌هایی سرشار از ایمان، تمرین می‌کنند و رویای پوشیدن پیراهن تیم ملی را در سر دارند. این عشق و پایداری باعث شده است که ده‌ها بازیکن برجسته‌ی تیم ملی و باشگاه‌های معتبر فوتسال افغانستان، ریشه در خاک پاک بهسود داشته باشند.
بهسود نه‌تنها با استعدادهای فردی، بلکه با روحیه جمعی و غیرت مثال‌زدنی جوانانش، بیشترین سهم را در افتخارآفرینی فوتسال ملی داشته است. بازیکنان برخاسته از این سرزمین، بارها در رقابت‌های ملی و بین‌المللی نام افغانستان را سربلند کرده‌اند؛ با گل‌ها و پیروزی‌هایشان، با انضباط و غیرت‌شان، و با ایمان‌شان به اینکه ورزش می‌تواند چهره کشور را دگرگون سازد.
این منطقه با کمترین امکانات، اما با بیشترین عشق و انگیزه، توانسته است نسلی از فوتسالیست‌های درخشان را تربیت کند. بسیاری از مربیان، کارشناسان و هواداران بر این باورند که اگر حمایت لازم از این استعدادهای محلی صورت گیرد، بهسود می‌تواند به قطب اصلی فوتسال افغانستان بدل شود.
در واقع، افتخارآفرینی بهسودی‌ها تنها در زمین بازی خلاصه نمی‌شود؛ آنان با رفتار، فروتنی و روحیه‌ی همکاری‌شان، چهره‌ای تازه از ورزشکار افغان را به نمایش گذاشته‌اند. در میادین بین‌المللی، هر گل آن‌ها نه‌تنها پیروزی ورزشی، بلکه فریادی از امید و همبستگی برای تمام ملت افغانستان است.
بهسود، سرزمین مردان سخت‌کوش و جوانان رؤیابین، نشان داده است که حتی از دل کوه و برف نیز می‌توان به قله‌های افتخار رسید. امروز هر بار که تیم ملی فوتسال افغانستان بدرخشد، پژواک آن در دشت‌های بهسود طنین می‌افکند؛ جایی که ایمان، غیرت و عشق به وطن، بزرگ‌ترین انگیزه‌ی بازی است.
آری، اگر فوتسال امروز پرچم افتخار را برای افغانستان برافراشته است، بی‌تردید بهسود، ستون استوار این پرچم است. از این خاک است که جوانانی برمی‌خیزند تا در میدان‌های جهانی، نشان دهند افغانستان هنوز زنده است؛ زنده با امید، زنده با افتخار، زنده با بهسود
مجمع فرهنگی- اجتماعی بابه بهسود
