همانطوری که نام های افغانستان، پاکستان، ایران و تاجکستان امروزی نام های جدید و سیاسی اند، نژاد مشترک هند و آرین یا هند و ایرانی یا هند و اروپای …. غیره که امروزه تاریخ نویسان غربی و معاصر مطرح نموده اند، نیز بک نام نو و غیر علمی و صرفا یک نام سیاسی و دروغ محض می باشد. مهاجرت آریا ها، بجز مهاجرت صد ها طائفه چادر نشین آلپی سکای یک مهاجرت موهوم و غیر قابل اثبات می باشد.
خاور شناسان غربی و افرادی چون فریر یوشع هارلان (۱) میخایل ویر موسیو فوشه و محققان هموطن ما چون، پوهاند حبیبی، حسین نایل، پوهاند دکتر جاوید، پوهاند عمر صالح، پروفیسور علی اکبر شهرستانی، شیر محمد ابراهیم زی، آریانپور بامیانی ….. و غیره می گویند که هزاره ها از بومیان و باشندگان اصلی این سرزمین اند.
1. فریر فرانسوی می گوید که هزاره ها در زمان حملات اسکندر در همان محلی زندگی می‌کردند که فعلا بود و باش دارند و دلیل وی نوشته کورتس مورخ قدیم یونان می باشد(۲)
2. یوشع هارلان امریکای می گوید: هزاره ها از تزویج متقابله باختری ( بلخی ) های قدیم و تاتار های قدیم بوجود آمده اند(۳) اریانپور این سخن هارلان را در کتاب خود ذکر کرده و افزوده است « در اینجا می توان گفت که نظریه هارلان پرده از روی یک حقیقت بر میدارد و آن اینکه سلاطین کیانی و شاهزادگان اریانی و گردان زابلی غالبا دوشیزه های شاهان و اعیان چینی را بعنوان همسر انتخاب می کردند. آنچه از گفتار شعرا و مورخان بر می آید نیز این مطلب را ثابت می کند که، همسران پهلوانان مشهور زابلی غالبا چنی بوده اند(۴)
3. میخایل ویز می گوید: از نظر زبان شناسی هزاره ها و مغل های افغانستان باهم رابطهٔ تکوینی و پیدایی ندارندو قبل از تهاجم مغل هزاره ها در این سرزمین متوطن بوده اند و منشأ خیلی قدیمی تر دارند که امروز قابل تشخیص نیست(۵)
4. موسیو فوشه رئیس هیئت باستان شناسی فرانسه در افغانستان نیز مردم هزاره را از ساکنان پیش از اسکندر معرفی می کند، ایشان مغولی بودن قوم هزاره را قویا رد کرده و چنین می نویسد: توجیه وجود یک قوم به این شگفتی و پنهانی در قلب جبال مرتفع افغانستان بسیار مشکل است، البته مدتی است که این مسئله را به طریق بسیار ساده ای حل کرده بودند، می گفتند که بیدون هیچ شکی هزاره از قبایل مغول می باشد(۵) به علاوه هزاره ها در زبان فارسی به معنی هزاره است و چون چنگیز لشکریان خود را به دسته ای هزار نفری تقسیم می کرد، بنابراین ابوالفضل(۵) نویسنده تاریخ اکبر شاه چنین اظهار نموده است که: این مردم کوهستانی قسمت از لشکریانی چنگیز است که در آن محل باقی مانده اند، تمام نویسندگان بعد از او هم این مطلب را تکرار نموده اند، بدون اینکه از خود سوال کنند، چیگونه یک فوج هزار نفری از لشکریان چنگیز در میان این کوه های سخت بحال خودش رها شده باشد و چیگونه ملتی را تشکیل داده اند؟
