زندگی نامه مجاهد شهید الحاج عبدالحسین”محمدی”

حاج عبدل الحسین محمدی معروف به حاج عبدل فرزندمحمدحسین در سال ۱۳۲۵هـ.ش، در قریه سه قلعه باد آسیاب یکی از توابع ولسوالی مرکز بهسود، ولایت میدان وردک، در خانواده متدین وفقیر چشم به جهان گشود.

در ابتدای نوجوانی ازنعمت بزرگ وسایه لطف پدر محروم گردیده وبه قضای الهی تن داد. در آوان نوجوانی مانند دیگران به کارهای کشاورزی ودهقانی می پرداخت. به خاطر مشکلات اقتصادی که داشت از تحصیلات باز ماند کسب دکانداری را پیشه خود ساخته بود. چندین سال کارش همین بود. به اثرسعی وتلاشش درامور اقتصادی توانست در سال ۱۳۵۵ هـ.ش، برای ادای فریضه حج به بیت الله شریف مشرف گردد، وازبرکات ازمحضر پروردگاربهره برداری نمود.

در سال 1358 هـ.ش، همگام با مردم ومبارزین جهادی علیه روس های متجاوز، انقلاب شانرا آغاز نمودند. به خاطر دلیری ودرایت فوق العاده‌ای که داشت مورد توجه مردم قرار گرفت واز طرف مردم به حیث قومندان جبهه وجهاد علیه روسها انتخاب گردید. شهید حاج عبدل محمدی برای اولین بار باجماعتی از مبارزین، مجاهدین وبه همکاری همسنگرانش هریک ارباب غریب داد، ارباب نسیم شهید، سیدخان شهید، و….یک کندک نظامی کمونیست ها را در مَقر ولسوالی مرکز بهسود به تصرف خود در آوردند وولسوالی مرکز بهسود را از دست آنها گرفتند.

باتصرف ولسوالی مرکز بهسود همراه همسنگران خود به مردم روحیه تازه بخشیدند. همین قسم مبارزه شان را وسیعتر نمودند، با مجاهدین مناطق حصه اول بهسود، جلریز هماهنگ شدند، کوتل اُونی، سیاه خاک، سرچشمه وجلریز را از دست آنها آزاد نمودند. ایشان نقش فعال داشت. سپس منطقه استراتژیک سیاه خاک وسرچشمه به عنوان پایگاه جهادی ومقاومت شکل گرفت، تمام احزاب سیاسی فعال در اُونی وسرچشمه نیروهای شانرا در آنجا مستقر نمودند، احزاب سیاسی از جمله سازمان نصر افغانستان فعالیت‌های سیاسی ونظامی شانرا آغاز کردند.

شهید حاج عبدل محمدی که یک فرمانده پرتوان ودارای ویژگی خاص بود با دعوت شماری از علما از جمله حجت الاسلام داکتر سید معصومی درسال 1358ه.ش. به سازمان نصر افغانستان پیوست.

علت پیوستن خودش را به جریان سیاسی ونظامی سازمان نصر افغانستان حضور داشتن علمایی واقعی ومبارز راست‌منش جهادی؛ چون آیت الله صادقی پروانی، استاد عبدالعلی مزاری، حجت الاسلام سید حسین حسینی، استاد عزیزالله شفق، استاد سید عباس حکیمی، استاد قربانعلی عرفانی یکاولنگی و… برای مردم عنوان می نمود که باعث دل گرمی وحمایت مردم نیز گردید. درسال های 1358و1359 ه.ش.

تمام فعالیت های سیاسی، نظامی واجتماعی سازمان نصر درولایت میدان را به عهده داشت که تمام جلوه وتبارز آن درعرصه جهاد واجتماع واداره ی جبهات جهاد در این زمان بود. نیروهای جهادی جبهه سیاه خاک -سازمان نصر افغانستان- با طرح و برنامه‌های وسیع‌شان به فرماندهی شهید حاج عبدل محمدی وهمکارانش چون شهید استاد ابراهیمی، استاد نوید،الحاج سیدمحمدحسین بصیر ،شهید احمد حسین ذکی، شهید انجنیر شیرحسین و… آغاز به کار نمودند.

فعالیت‌های شان شامل جهاد در سنگرهای مستقیم روبرو با روسها در سیاه خاک و پغمان، تلاش‌های فرهنگی در هزاره‌جات حتی در کابل وجنگهای چریکی، بود. به طور نمونه در سال ۱۳۶۰ هـ.ش، نیروهای چریکی ساز مان نصر در کابل به قلب دشمن فعالیت‌های شانرا انجام می‌داد؛ ونیز نبرد سنگین در ساحه بالاتر از چوک ارغنده (کوه بریش)کابل بین نیروهای سازمان نصر به فرماندهی شهید حاج عبدل محمدی ونیروهای ارتش سرخ شوروی در ۶ میزان سال ۱۳۶۰ هـ.ش، صورت گرفت تلفات سنگین بالای ارتش سرخ شوروی ودولت کمونیستی واردنمودند وبهترین فرزندان صدیق ودلیر این وطن مانند شهید دانش، شهید سید جوادی، شهید ناصری، شهید کریمی، شهید ابوذر، شهید شجاعی و… در این نبرد جام شیرین شهادت را نوشیدند.

در بین سالهای ۱۳۶۲ الی ۱۳۶۴ هـ.ش، در پایگاه جهادی سیاه خاک -دروازه هزارستان- بیشتر احزاب سیاسی چون سپاه پاسدار جهاد، نیروی اسلامی وسازمان نصر افغانستان؛ جهت نظم دادن جبهه؛ هماهنگی احزاب سیاسی و مجاهدین؛ به خاطر پیش‌برد هرچه بیشتر وبهترجهاد مقدس شورای نظامی فراگیر وقوی را شکل دادند؛ شهید حاج عبدل محمدی به خاطر درایت فوق العاده وتوانایی بالای مدیریتی که داشت؛ نیروهای جهادی به اتفاق همه‌ی احزاب سیاسی او را به عنوان ریس شورای نظامی جبهه سیاه خاک – اونی انتخاب نمودند. در این مبارزه دشمنان مردم افغانستان(هزاره) از توانمندی، دلیری و همبستگی مردم ومجاهدین احساس خطر کردند که از ترفندهای نفاق افگنانه بین مردم استفاده نمودند؛ متاسفانه باعث ضعف مجاهدین ونیروهای مقاومت گردید؛ این توطئه به اندازه‌ی عمیق بود که شماری از مجاهدین سازمان نصر در دره میدان خلع سلاح شدند وفرمانده جهادی شهید حاج عبدل محمدی با شماری دیگری از مجاهدین در این توطئه توسط حزب حرکت انقلاب به دست آنها گرفتار گردیدند؛ اما جبهه سیاه خاک به پشتبانی بی دریغ مردم قوت می گیرد؛

با شروع عنقریب جنگ فرمانده جهادی شهید حاج عبدل محمدی موفق به آزادی گردید وجبهه سیاه خاک با رهایی شان جان تازه به خود گرفت. پس از این ماجرا در دره میدان جنگ آغاز گردید؛ نیروهای سازمان نصر توانست بخش وسیع دره میدان را تصرف نمایند. در این توطئه کارساز دشمنان مردم ما با نفاق افگنی‌شان در پیکر انقلاب وجهاد؛ مردم هزارستان را نیز بی نصیب نگذاشت که ما شاهد جنگ ها ومنازعات داخلی بودیم؛ بادریغ که بیشتر نیروها وتوانایی مجاهدین صرف این منازعات گردید.

شهید حاج عبدل محمدی از وضعیت پیش آمده بی نهایت متاثر بوده وهمیشه رنج می کشید.

شماری از علما واندیشمندان بادرک از وضعیت موجود وتوطئه دشمنان مردم اقدام به تشکیل هیئت صلح نمودند که هیئت بلند پایه صلح به سرپرستی علما از جمله آیت الله ناصری جِرغی وبرجگی در نزد شهید حاج عبدل محمدی تشریف آوردند که مورد استقبال بسیار گرم ایشان قرار گرفت ونیز ایشان باتوان تمام از این هیئت حمایت نمودند، همچنان از جریان صلح در بین مجاهدین همیشه پشتبانی می‌نمود. در سال ۱۳۶۴ هـ.ش، مصادف باروز عاشورا، نبرد سنگین میان مجاهدین و روسها در کوتل اونی رخ داد که چهارده تن از همسنگران دلیر شهید حاج عبدل محمدی به شهادت رسیدند وخود ایشان نیز از ناحیه پا به شدت زخم برداشت که از اثر جراحات فراوان پای چپش قطع گردید. در سال ۱۳۶۵ هـ.ش، به خاطر مداوای پایش در کشور جمهوری اسلامی ایران مسافرت نمود.

در جریان تداوی، حامل پیام مجاهدین در بین مهاجرین ورهبران جهادی مقیم جمهوری اسلامی ایران نیز بود که همه‌ی رویدادها وگزارش‌های جبهه وجهاد مردم هزارستان را به شخصیت های جهادی ازجمله استاد مزاری(ره) وسید حسین حسینی در میان گذاشت، پس از این هم‌سخن شدن با استاد شهیدمزاری(ره)، شهید حاج عبدل محمدی مورد توجه خاص ایشان قرار ‌گرفت.

با خوب شدن و به پایان رسیدن تداوی پایش به زود ترین فرصت از ایران راه برگشت به کشور را در پیش گرفت. هنگام که در افغانستان دوباره به سنگرهای جهاد و در میان مجاهدین رسید، سنگرهای دره میدان، سیاه خاک وپغمان را تقویت نمود، مبارزین روحیه وجهش تازه‌ی به خود گرفتند. همچنان جای خالی اش دوباره پر شد. در ضمن نیروهای جهادی ساز مان نصر در ولایت میدان بیش از پیش تقویه گردید، با فعالیت مدبرانه وهمه جانبه‌ی ایشان وهمه‌ی مجاهدین نقش فعال را در آزادی بامیان از دست دولت کمونیستی ایفا نمودند.

شخصیت حاج عبدل محمدی تنها درسنگرهای عزتمند جهاد خلاصه نمی گردید بلکه فوق العاده یک شخصیت اجتماعی وسیاسی بود که اخلاق نیک ورفتارحسنه وعادلانه ایشان دربین مردم جامعه ومجاهدین زبان زد همه مردم مخصوصا علمای منطقه است واز ویژگی منحصربه فرد روحیه شاد، بشاش وخندانش بود وبا اندک توجه وتشویق می توانست به مجاهدین روحیه جهاد ومبارزه را ایجاد وتقویه بخشد و….. در سال ۱۳۶۷ هـ.ش، جرقه‌ی های نخستین تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان و وحدت تمام جریان های سیاسی ونظامی در افغانستان به میزبانی شهید حاج عبدل محمدی آغاز شد.

جلسات ابتدای احزاب سیاسی مناطقی مرکزی در منطقه ی بادآسیاب درحسینیه بزرگ سفید بید با حضور شخصیت های جهادی هریک شهید استادمزاری، آیت ا… صادقی پروانی، استادسید حکیمی، سید سجادی لعلی، شهیداستادابراهیمی، اخلاصی غزنوی، استادنوید، –سید حسین انوری در هیمن جلسات به صورت جداگانه دیدار وگفتگو باشخصیت های جهادی داشتند-، سیدهادی هادی، و… با میزبانی حاج عبدل محمدی برگزارگردید.

در همین سال (1367) با حضور آیت الله صادقی پروانی، استاد اکبری، سید مرتضوی و شهید حاج عبدل محمدی جلسۀ در منزل ایشان تدویر یافت به خاطر اعتماد سازی بین گروه های سازمان نصر، پاسداران جهاد وشورای اتفاق اسلامی؛ در ضمن اینها صحبت وگفتگو روی چگونگی برگشت آیت الله بهشتی از ناهور غزنی به ولسوالی ورس بامیان که در نهایت آیت الله بهشتی به ولسوالی ورس مقرش را برگزید وهمچنان زمینه اتحاد گروه های سیاسی ونظامی فراهم شد.

اعتماد که شهید حاج عبدل محمدی در نزد همه مجاهدین داشت، وسعت نظر شان نسبت به تمام مبارزین هزارستان، درایت، توانمندی ودلیری که از خود در سال های گذشته تبارز داده بود، به عنوان فرمانده توانمند جهادی در تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان نقش فعال را ایفا نمود. و باالآخره تمام رهبران جهادی شیعی افغانستان‌ طی جلسه های فراوانی در مناطق مرکزی در سال ۱۳۶۸ هـ.ش، موفق به تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان گردیدند.

در زمستان سال ۱۳۶۸ هـ.ش، حاجی عبدل محمدی به نمایندګی از قومندانان جهادی ولایت میدان وردګ مربوط حزب وحد ت اسلامی افغانستان در جلسه شورای عمومی قومندانان مجاهدین سرتاسر افغانستان،مقیم پاکستان شرکت کرد و در آنجا با رهبران جهادی جناب حضرت مجددی، استاد ربانی، استاد سیاف، حاجی عبدالحق دیدار نمودند وبا شماری از قومندانان مجاهدین افغانستان به خاطر نظم، انسجام ومفیدیت جهاد مقدس علیه دولت کمونیستی افغانستان تشکیل جلسه دادند تا راه درست، منطقی را دریابند که درنتیجه سبب نظم مبارزه وجهاد وتقویه جبهات ومجاهدین گردید. در سال ۱۳۶۹ هـ.ش، شهید حاج عبدل محمدی پس از پایان جلسه‌ی قومندانان مجاهدین در پاکستان، به افغانستان برگشت نمود و به خاطر حل ستیز گروه های جهادی وپابرجایی صلح پایدار در همان سال به شماری از مناطق غزنی چون جاغوری، مالستان ارزگان ودیگر مناطق کشور سفر نموده وخوشبختانه در اجرای ماموریت خویش موفق بود.

در سال ۱۳۷۰ هـ.ش، به خاطر تشکیل دولت موقت مجاهدین، شهید حاج عبدل محمدی یکی از اعضای هیئت بلند پایه‌ی حزب وحدت اسلامی افغانستان از طرف دبیر کل آن«استاد مزاری(ره)» در جلسات عمومی مجاهدین راهی شهر جور(ژور) پاکستان گردید که ازاعضای این هیئت شخصیت های مثل جنرال سید حسن جگرن، شیخ دولت رفیعی از شمال، شهید میثم غزنوی، مرحوم بابه علی یاریکاولنگی، سید اعلی رحمتی و… بودند اما این جلسه مجاهدین بدون نتیجه به پایان رسید. از آنجا پس از پایان یافتن جلسه‌های مجاهدین در پاکستان، بنابه دعوت دولت جمهوری اسلامی ایران در جلسه قومندانان جهادی، شهید حاج عبدل محمدی باهیئت همراه از حزب وحدت اسلامی افغانستان رهسپار ایران گردید چون افغانستان در شروف تحولات جدید وآبستن یک دیگرگونی سیاسی بود بخاطریکه ایران هم نقش خود را داشته باشد ازقومندانان نامی جهادی دعوت نمودند جلسه‌های شان به منظور وحدت وانسجام تمام مجاهدین در تهران برگزار شد، این جلسات به پایان رسید. پس از پایان یافتن جلسه‌های قومندانان جهادی در تهران، در اوایل سال ۱۳۷۱ هـ.ش، همزمان باسقوط دولت کمونیستی در افغانستان توسط مجاهدین، ایشان به افغانستان برگشت نمود.

باسقوط حکومت کمونیست‌ها -دکتر نجیب الله- روند سیاسی افغانستان دچار دگرگونی‌های فراوان شد.

متأسفانه باورود مجاهدین در کابل جنگ ها وستیزها بین گروهای جهادی در پایتخت کشور شعله ور گردید. شهید حاج عبدل محمدی خواهان روحیه همپذیری بین اقوام گوناگون افغانستان بود. روحیه همبستگی وهمپذیری شان زبانزد رهبران جهادی واقوام گوناگون گردیده ب ود.

شهید استاد مزاری(ره) با استفاده از روحیه همگرایی وهمپذیری شهید حاج عبدل محمدی، وی را به عنوان سرپرست هیئت صلح از طرف حزب وحدت اسلامی افغانستان معرفی نمود. ایشان به خاطر خاموش ساختن جنگ ها وستیزهای بین الحزبی گروهی تلاش های بی دریغ شبانه روزی را انجام داد وبیش از هزار نفر که در جنگ ها بین گروهای درگیر گرفتار شده بودند آزاد نمود؛ همیشه تلاش می‌نمود که به جای منازعات گروهی وفرقه‌ی در افغانستان همبستگی و برادری میان همه‌ی احزاب پایدار شود.

به خاطر سابقه درخشان جهادی، ویژگی منحصر به فردش و تلاشهای خستگی ناپذیر آشتی خواهانه‌اش، از طرف دبیر کل حزب وحدت اسلامی افغانستان شهید استاد مزاری(ره) برای شان رتبه تورن جنرالی پیشنهاد گردید همچنان دولت موقت اسلامی افغانستان نیز به ارج گذاری از جهاد وصلح ایشان را به رتبه‌ی تورن جنرالی منظور ومفتخرنمود.

در جلسه که بین نماینده حزب وحدت اسلامی افغانستان استاد خلیلی ونماینده حزب اسلامی آقای جریر در چهار آسیاب کابل صورت گرفت وسپس به خاطر تطبیق فیصله نامه صلح در بین نمایندگان حزب وحدت وحزب اسلامی، شهید حاج عبدل محمدی در رأس یک هیئت وهمراهی شهید دگروال محمدسرور فاضلی، سید علوی، سید بصیر، و… از طرف حزب وحدت اسلامی افغانستان رهسپار میدان شهر گردید. با احزاب دخیل در قضیه حزب اسلامی وارد جلسه ومذاکره شدند. پس از پایان جلسه در حال برگشت به سمت قرارگاه حزب وحدت در میدان شهر آتش جنگ از طرف استکبار جهانی به سرکردگی عرب ها شعله ور گردید، شهید حاج عبدل محمدی به خاطر خاموش نمودن آتش جنگ باندای صلح طلبانه اش می شتابد ولی اجیران استکبار جهانی فریادهای آشتی خواهانه او را باگلوله های آتشین پاسخ میدهند. ازاثر شلیک دشمنان صلح وآزادی که منجر به شهادت تورن جنرال حاج عبدل محمدی، دگروال محمد سرورفاضلی ویارانش گردید که به تاریخ ۱۰/۰۴/۱۳۷۱ه ش. جام شیرین شهادت را نوشیدند وبه دیار همیشگی شتافتند.

بعد از این جنگ شدید میان عرب ها واجیرانش درگرفت ونیروهای حزب وحدت توانستند که جنگ طلبان را از حومه میدان شهر عقب براند وپیکرهای پاک شهدا را به دستور استاد شهید مزاری در کابل به علوم اجتماعی مقر حزب وحدت انتقال دادند. متأسفانه بعد از شهادت حاج عبدل محمدی ویارانش به اثر عدم مدیریت وپراکندگی مجاهدین وخیانت بعض جناح ها نیروهای حزب وحدت را درمیدان شهر محاصره وخلع سلاح نمودند.

بعد ازدو روز پیکرهای پاک شهدای میدان شهر در رأس تورن جنرال شهید حاج عبدل محمدی، شهید دگروال محمد سرور فاضلی با شانزده تن از یاران وهمسنگران راست‌منش ودلیرش با حضورشخصیت های علمی، سیاسی ونظامی اعضای محترم شورای مرکزی و اعضای عالی شورای نظارت حزب وحدت اسلامی افغانستان و دها هزار نفرازمردم غیور وشهید پرور کابل در مسجد ومدرسه علمیه محمدیه تپه سلام به امامت حضرت آیت الله العظمی محقق کابلی نمازاقامه گردید وسپس از آنجا الی مقبره زیارتگاه سخی تشییع گردید وبا جمع یارانش به خاک سپرده شدند. روح شان شاد ویاد شان گرامی باد.