با سلام و درود خداوند به برادر عزیز وگرامی جناب حجت‌الاسلام والمسلمین آقای شیخ حسین علی محمدی مدیر محترم مدرسه ای رسول اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) و برادر عزیز جناب جلال احمدی (دام عزه) از خداوند متعال سلامتی و موفقیت سر افرازی شما را مسئلت دارم.
لازم دانستم که یاد آور شوم تاریخچه مختصر از روند ساخت و ساز و فعالیت‌های تدریسی وتبلیغی مدرسه علمیه رسول اکرم که به قلم شما بزرگواران انجام گرفته مطالعه کردم تا حدودی واقعیت‌ها موجود، بدون تحلیل وحاشیه با کمال امانت و صداقت مرقوم گردیده است.
جای بسی سپاس گذاری است. جا دارد که به بانی محترم این مرکز دینی جناب حجت‌الاسلام والمسلمین الحاج شیخ غلامعلی رضائی (رحمت الله علیه) و همکاران صادق و پر تلاش شان، حیا و میتا درود بفرستم وآنانکه از بدو تأسیس این مرکز دینی از هر قوم و منطقه به خصوص قوم محترم خودم تا کنون به نحوی همکاری داشته اند، مادی، معنوی، حمایتی و پشتیبانی که تا کنون به حمدالله سر پا و فعال است، جهانی تشکر وسپاس دارم.
قابل ذکر می‌دانم که این تاریخچه مدر سه در دسترس مردم قرار گیرد و یادی باشد از بزرگان و پیش‌کسوتان و بنیانگذاران و خدمت‌گذرا ن به دین و دیانت و فرهنگ اسلامی و تعلیمات دینی برای فرزندان جامعه و رشد معارف دینی و اسلامی که بحمدالله بازدهی خوبی داشته در آینده نیز امید وارم مؤمنین کما فی‌السابق این مرکز دینی را پشتیبانی نموده فعال نگهدارد.
التماس دعا دارم موفق باشید
(محمد حسن عارفی بهسودی)
قم، تاریخ 9/2/1403
مقدمه
حمد و سپاس الله (جل جلاله) را سزاست، درود و تحیت بی پایان بر عصاره خلقت حضرت ختم مرتبت و دودمان مسند عصمت و امامت را به جاست، که توفیق مرحمت فرمود تا اینکه تاریخچه مختصر از مدرسه علمیه رسول اکرم (ص) را که مدت ها پیش در نظر داشتم به رشته تحریر در آورم و چهره زیبای آن را که غبار تحولات اجتماعی، سیاسی و گاهی شکننده تر از همه غرض ورزیهای جاهلانه به مرور زمان پوشانده بود منظره آرایای مومنین، طلاب و آیندگان سازم.
و از پسرخاله دانشمند و عزیز خود الحاج جلال احمدی صمیمانه تشکر می‌نمایم که با درخواست خویش از نوشتن تاریخچه‌ای مذکور سبب گردید که دست‌به‌قلم برده و آنچه در ذهن دارم و یا شنیده‌ام بنویسم و به این صورت از کسانی که در تأسیس و برپایی این مکان علمی و تربیتی به هر نحوی که سهم گرفتند قدردانی و حق‌شناسی کرده باشم و بر روان آن عده که به رحمت الهی پیوسته‌اند، درود می فرستم، از خداوند طلب رحمت و غفران می‌نمایم و آنانکه در لباس عافیت هستند سرافرازی و سعادت دنیا و آخرت را تمنا دارم.
کاستی‌های که وجود دارند و ثبت این اوراق نگردیده است امیدوارم که در آینده جبران شود و مفیدتر در دسترس مشتاقان تاریخ این مرکز علمی، فرهنگی و تربیتی قرار گیرد.
ضرورت تأسیس مدرسه
از اینکه درگذشته مراکز تعلیم‌وتعلم دینی، منابر و حسینیه‌ها بودند، قریه‌ها به‌قدر توانایی و امکانات اقتصادی خود باتوجه‌به ضعف اقتصادی شدید که داشتند و آن هم به عوامل مختلف که یکی از آن عوامل مسلط کردن بی‌حدوحصر کوچی‌ها بودند یک نفر روحانی را انتخاب می‌کردند؛ بنابراین بعضی قریه‌ها که جمعیت بیشتر و امکانات بالنسبه بهتری داشتند ملای جامع‌تر و داناتر را انتخاب می‌کردند که در آن زمان قریه‌های منگسگ، بایی، ورنی، گیدرگان، قوده دال و دامن از این نوع قریه ها به شما می رفتند.
کسانی که شوق آموختن علم را داشتند مقدار آرد و روغن با خود می‌بردند و بعضی خانه‌ها به هدف کسب ثواب آن را می‌پخت و این وضعیت امتیازات و نواقص خود را داشت. چنین حالتی مدت مدید ادامه داشت تا اینکه زمان جهاد علیه استبداد حاکم و مظالم آن فرا رسید و در اماکن متعدد و مختلف پایگاه‌های نظامی شکل گرفتند که از آن جمله “پایگاه ابوذر غفاری” واقع در سرپول سرکاری ایجاد شد روی هر دلیل که بود بعضی پایگاه‌ها در کنارش مدرسه نیز داشت پایگاه مذکور که تحت قومندانی محمد کبیر احمدی و جمعی از همکارانش قرار داشت بنا بر نقل، پیشنهاد تأسیس مدرسه رسول اکرم (ص) را در سال ۱۳۶۳ مطرح می‌کند. تا هم مدرسه‌ای داشته باشد و هم وجوهات شرعی بدون ارسال و انتقال به مراجع عظام تقلید در نجف اشرف تحت نظر وکیل موجود، به مصرف برسند.
ادامه دارد…
